Meestal maken we in therapie gebruik van Voice Dialogue om de verschillende subpersonen aan het woord te laten.  Maar ook via stoelenwerk en/of focussen geven we zonder oordeel ruimte aan alle subpersonen, ook aan ons innerlijke kind dat misschien al jaren verstopt en weggedoken zit in het bagageruim. We gaan ons niet langer identificeren met de Slavendrijver en net doordat we ons losmaken van subpersonen die gewoonlijk de bovenhand voeren, voelen we ons steeds vrijer in onze keuze wanneer we welke subpersoon aan het stuur van onze bus laten plaatsnemen.

We leren beter om te gaan met de soms zeer hoge spanning tussen elk polariteitenpaar, zoals bijvoorbeeld onze 'Durfal' en ons 'Angsthaasje', onze 'Sociale' en onze 'Kluizenaar',... Wanneer de ene pool meer begrip krijgt voor de andere en vice versa, neemt deze spanning zienderogen af. Alle energie die nodig was om een subpersoon te onderdrukken komt daarbij opnieuw vrij en dit zorgt voor meer  levensenergie, veerkracht en balans. 

Voice Dialogue helpt ons om terug zelf het stuur van onze bus in handen te nemen. Onze innerlijke regisseur wordt gewekt. 
We worden minder vaak en minder snel getriggerd en ervaren steeds meer onze innerlijke kracht.