We komen allemaal open en onbevangen op de wereld. Onvermijdelijk lopen we in de loop van ons leven kwetsuren op, in onze kindertijd, tijdens het opgroeien en ook later nog in ons volwassen leven. Om die pijn van het gekwetst zijn niet te voelen, sluiten we ons steeds meer af. We sluiten ons af van wat we zelf voelen, wat we graag willen, van anderen. We bouwen een pantser rond ons hart. De enige weg om terug écht in verbinding te staan met onszelf en met anderen, is het opnieuw openen van ons hart. Daarbij kan veel vastgehouden en bevroren energie vrijkomen. Oud verdriet, teleurstellingen, kwaadheid, frustratie, verlangens,... komen naar de oppervlakte en kunnen stromen.